به نام او که زیبای همه عالم است و زیبایی عالم همه از لطف او ست

برگی از تاریخ: امروز مصادف است با ازل

چشمها بسته بود، صدایی انگار سوار بر هوهوی نسیم به گوش می رسید، مبهم ولی گرم، هیچ چشمی باز نشد، نفسها درسینه حبس شد و گوشها تیز، یک آواز مانندی بود،  زمزمه ای روحانی بود زمزمه یک غزل که از همان ازل در گوش آدمیست

إقراء بسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق

وقایع این روز

 انسان (آنکه غیر از جن است) در ازل متولد شد

عشق (پیوند دهنده عاشق به معشوق، آنچیز که سراسر خلوص است و هیچگونه ریا درآن وارد نیست) در ازل آفریده شد، در قلب انسان

جهان ماده (حد واسط بین عاشق و معشوق، آنچه که باید برطرف شود تا وصل ممکن گردد، آنچیز که سراسر نمایش است و ریا) در ازل آفریده شد